Z Lubina do Rzymu przez Umbrię. Etap 17.

           Spaliśmy dziś w miejscowości Marcena. Spokojne miejsce. Spokojna noc. Spokojny poranek.

                                                         Żegnamy się z gospodarzem 

                                    I wyruszamy w kierunku Rzymu. Do celu brakuje nam około 300 km.

                                                Dużo chmur na toskańskim niebie. 

              Tutaj pewnie mieszka ktoś zajmujący się muzyką. Wymyślamy swoje symbole na nasze płoty. Taka dyskretnie intelektualna zabawa ;)

                                        Bez oporów dajemy się wyprzedzać sznurowi samochodów.

                               Nie żeby włoscy kierowcy mieli coś przeciwko rowerzystom....

                            Powoli opuszczamy piękną, malowniczą Toskanię.

                                                  I wjeżdżamy na teren Umbrii. 

                                    Po lewej stronie drogi zauważamy dużo  wody

                                            Jedziemy jeszcze trochę wzdłuż 

                                  I postanawiamy zrobić sobie mały odpoczynek na lunch ;)

                                                  Jesteśmy nad Lago Trasimeno

                           Po chwili odpoczynku zaczynamy imitować MTB 

                                Jedziemy tak szybko, że aż wysiada nam licznik.

                     Oczywiście pierwszym sklepem, jaki napotykamy przy wjeździe do miasteczka, jest sklep rowerowy. Załatwiamy sprawę z licznikiem i z nowym kontem podziwiamy dekorację sklepu, na której wystawiono rower z czasów drugiej wojny światowej.

                           Tego dnia odkrywamy nieziemski włoski deser - Protifelores- 1 kilogram delikatnych kulek ptysiowych z delikatnym kremem oblanych gęstą czekoladą. Mhmmmm..............

                                     Po czymś takim pozostaje tylko się rozmarzyć...

                       Rozmarzanie się nie trwa długo. Jedziemy dalej. 

                             Mijamy kolejne (nie wiadomo po raz który taka zmiana) piękne krajobrazy.

                   Cieszymy się po zebraniu kilku kilogramów brzoskwiń z przydrożnych drzew.

                  Z tego miasteczka po raz pierwszy wysyłamy kartki z podróży ....

                                 Jedziemy....

                            Trochę idąc....

                  Szukając noclegu o zmierzchu wdrapujemy się na wysoką górę, na szczycie której malowniczo położony hotelik okazuje się być zamknięty.

                                    Bardzo tu ładnie

                                                    Rozpatrujemy się po okolicy

                               Po zjechaniu z góry, na którą wdrapywaliśmy się dwie godziny, znajdujemy przytulny kąt do spania.  Ludzie ze wsi przynoszą nam złożony na pół dywan i kołdry, żeby gnatki miały bardziej miękko.

                    I mają.... bardzo miękko ;)

                                         Za nami prawie 80 km...